HOŞÇAKAL

HOÞÇAKAL...

Tadýný damaðýnda býrakan
Ýlkbahar yaðmurum…
Ben, ben gidiyorum…
Bir þey diyemem sana
Sýkýlan sendin…
Sen, daha baþlamadan bitirdin
Bana da diyecek tek bir söz kalýyor o halde
Hoþça kal…

Sitemliyim biraz sana
Kusura bakma, o gün
Yani Koþuyolu parkýnda…
Bakamadým gözlerine
Sen son sözlerini söylerken yorgun yüzüme karþý
Ben yere bakýyordum…
Dilim dönmüyordu iki çift laf etmeye
Bitmesin demeye…
Ve sen arkaný döndüðünde
Diyecek tek bir þey kalmýþtý geriye…
Hoþça kal…

Þimdi bavulumu topluyorum
Ve aileme söyleyecek tek bir lafým yok…
Gözlerim dolu ve
Sitemliyim sana
Sen… Sen altýn sarýsý saçlarý olan kýz
Beni anlamýyordun…
Þimdi sonbahar yaðmuru daha yeni yeni çiselerken
Aþk sözleri haykýran dudaklara…
Ben sana tek bir þey diyebiliyorum
Hoþça kal…

Biraz yorgunum, uyumadým çünkü o günden sonra
Ve biraz da sitemliyim sana…
Kusura bakma,
Seni kazanmak için peþinden gelmeyeceðim bir daha
Bir daha ne olur biraz beni anla demeyeceðim
Ve þunu yeni yeni kavrýyorum galiba
Biz diye bir þey hiçbir zaman olmadý…
Sen kendi yolunu çizmiþsin
Ta en baþýnda…
Ve ben o yolda seninle yürüyemedim…

Belki yýllar sonra karþýlaþýrýz yine koþuyolu parkýnda
Ve belki o kýsacýk selamý bile esirgeyeceksin benden
Ama merak etme…
Bu þiirin son satýrý yazýldýktan sonra
Artýk sen olmayacaksýn hayatýmda…
Bilen bilir,
Ben, beni istemeyenleri silmeyi uzun zaman önce öðrendim
Zambak desenli öykü defterimden…
Þimdi yazarken son satýrlarýmý seninle baþladýðým
Bembeyaz sayfalara…
Kulaðýmda en sevdiðin sanatçýnýn þarkýsý var…
Hoþça kal…


--------------------------------------------------------------------------------

Sosyal Medyada Paylaşın: