ALLAHA EMANETİMSİN..
Ey yar..!
Bu gecede yine bana sabah etttireceksin,
Hiç merhametin kalmadýmý senin..?
Gözlerime haram ettin uykuyu,
Anlaþýldý bu gecede, bir altý nöbetim var,
Gözlerim yollarýnda asýlý kalacak,
...Kulaklarým ezan sesini duyana kadar..!
Gecenin ucunda bucaðýnda sen varsýn,
Yine bana ölçüp biçtireceksin,
Doldurup boþalttýracaksýn,
Eza cefa çektireceksin,
Burnumdan getireceksin..!
Dolu almayacak,boþ dolmayacak,
Bir türlü gün aðarmayacak,
Ve;
Bir gece daha sesini duymadým ya,
Bir solukluk nefes vermeyeceksin,
Burnumda tüttüreceksin,
Baþka türlü nefes alamadýðýmý,
Benim senden baþka soluk olan kimim varki..?
Nereden bileceksin,,
Bir kýrýk tekne denk geldi pendik sahilinde,
Gecenin sýfýr iki on üçünde,
Onunda;
Bir küreði yoktu benim tek kollu oluþum gibi..!
Saða baktým sola baktým sahibi varmý diye,
Bindim dalgalý bir marmara akþamýnda dalgalar arasýnda yalpalayan,
Kýrýk bir tekneye,
Bir meçhule doðru yol alacaðým birazdan..!.
Kýrýk teknemim adýný koydum sensizlik,
Rotam yalnýzlýk,
Yolum karanlýk,
Dümenimin bir kolu kýrýk...!
Benim sol yaným gibi yani,
Yüreðimi pusula ettim,
Bir sana o yelken açtý,
Bir onda yok yýlgýnlýk....!
Dalgalarýn arasýnda kaybolur çýðlýklarým,
Sesini duymadým ya,
Boðazýmda düðüm düðüm olur hýçkýrýklarým.
Ey yar...!
Yetmedimi bana bu zulmün niye,
Benimle ne görülmeyecek hesabýn var..??!!
Bu yaþýmda bana,
Yelken açtýrdýn bir kere daha yalnýzlýða,
Bir kez daha düþürdün amansýz bir hastalýða,
Bir kez daha beni yenik düþürdün bu kahpe ayrýlýða...!
Bir gecede daha,yine yüreðimin kurak tarlalarýný,
Sulattýrdýn gözlerime,
Ve;
Hangi mahsülü biçeceðimden emin deðil ellerim,
Galiba bir gecenin sonunda yine gün doðurmayacak,,
Gözbebeklerim...!
Baþladý bak;
Yine sara nöbetim..!
Sana ayan oldumu bilmem tatlý uykunda,
Hani hep koynuna sokulurdum ya,
Kýyýpda uyandýrmayayým diye,
Yine öyle yaptým,
Seni koklamaktan bile korktu hasretlerim...!
Bak yüreðim yine telaþa düþtü,
Nabzým yüz sekseni vuruyor,
Hýzlý hýzlý atýyor,
Birden seni son bir kez göremesem,
Ya kalbim durursa diye,
Endiþe etmekteyim..!
Sabahýn ilk ýþýklarýný ne gün korkusuzca bekleyeceðim..??!!
Yol alýyor kýrýk bir tekne içinde bir adam,
Her bir yaný su alýyor,
Kýrýk teknemin üç beþ yeri darmadaðýnýk,
Roatasý sen olan bir meçhüle çala kalem,
Ellerim Bir þeyler yazýyor yürek sesinde bir anlýk.
Baþýmý kaldýrdýðýmda fark ettim,
Baþýmýn üzerinde gök yüzü zifiri karanlýktan bir dam,
Bense;
Bir olta atmýþým Marmaranýn tam göbeðinde,
Ne takýlacaðýný bilmeden dua ediyorum,
Bir balýkçý gibi,
Hadi rast gele..!
Ýþte öyle bir haldeyim,
Bende,,, kýrýk teknemde,
Ýkimizde birbirinden periþan,
Yalnýzlýktan ilk defa korkuyor bu adam...!
Nasýl korkmasýnki,
Nereye savrulacaðýný dalgalarýn kara vicdanýna býrakamýþ,
Yalnýzlýðýna senin sesini merhem yapmýþ,
Artýk gerisi senin ile dalgalarýn insafýna kalmýþ...!
Dümen kýrýk,
Yol karanlýk,
Velhasýlý kelam,
Bu gecede bana sen yoksun ya,
Yaren oldu yalnýzlýk..!
Diyeceksen de artýk,
Dün geceden farký ne diye,
Çok haklýsýn...!
Hangi gecemde sabaha kadar,
Varki bir farklýlýk..!
Sen uyu diye,
Her gece baþ ucunda nöbetteyim..
Seni ve kara sevdanýn baþýný beklemekteyim,
Elimde silahým yok ama,
Seni sarýp sarmalayan dua’larým var,
Seni önce sana,,
sonrada Allahýma saymadýmki kaç gece emanet etmiþliðm var,,,,Yar...!!
14 Ksým 2012
03.00
Ýstanbul/pendik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.