-Bir Yusuf ve Züleyha Masalı-
Nazan Bekiroðlu’na
‘Güneþe
Aya
On bir yýldýza
Ve kocaman daðýn ardýndan doðacak güne …’
kuyuya atýldýðýnda sen
akþamdan çöl geçti
baba yüreðinden acýlý bir deniz
yaðmur gülünün sancýsýnda çatlayan dudaklarýn
derin saklý sularýna vurduðunda kuyunun
bir sýmsýcak karaca kanýna sürüldü
aldýlar
götürdüler kana sürülmüþ gömleðin
býçkýn diþli býçkýn pençeli bir kurttu dediler oðlunu senden alan
baba yüreðinden
zifiri bir bulut geçti
bir acýlý yýldýrým
unufak oldu yýkýlmaz görünen daðlar
bir nefes bir bakraçta can bulduðunda
karakavruk kervancý baþý
ölçtü biçti
yirmi dirhem dedi güzelliðinin ederi yirmi dirhem
alýndýn satýldýn
mühür basýldý
tanýklar da hazýrdý
kurt kuyu ve ayna
sonrasý potifar
potifar yani günlerin yani aylarýn yani yýllarýn sahibi
nil ülkesinin sahibi/kadýnlarýn çocuklarýn ve henüz doðmamýþlarýn
tek kiþilik ölüm yani /tek kiþilik yaðmur
çalýnmýþ bir hayat bir esir sinesinde ne kadar saklý kalýr ?
yanlýþ zaman/yanlýþ kalan rüyalara tutulsa da züleyha
züleyha adý kocaman adý soluksuz bir roman
züleyha bir ince name düþlerden düþmeyen mercan
okumasýz yazmasýz potifar’a yazýlan
ona býrakýldýðýnda sen
züleyha bir olgun baþak
züleyha bir kor yangýn
adýn güzelliðin ve aþkýn çocukluðu adýn
çoðulluðu en güzel ýrmaklarýn
züleyha bir düþ masalý
züleyha bir aðlamaklý duvar
Seni ve aþký büyütürken zaman
Adýn güzelliðin güzellik hala adýnýn saklý adý
durgun sular derin akar
adýn züleyha’ya sevdalý
mýsýr’ýn tüm züleyhalarý sana bakar
züleyha kadýn
züleyha kadýn olmadan kadýnlýðýný öðrenen kadýn
ten uyandýðýnda
kendini en tenha bir kýyýya vurduðunda yalnýzlýk
aþký korkusundan daha büyük bir öykü olduðunda
züleyha’nýn
yarým kalan bir ihtilaldi
tenine dokunmadan ölen isterik bir ten korkusu
ve tutsaklýk
taþýndýðý tüm mekanlara kendi adýyla taþýnýyordu
ona çaðrýldýðýnda sen
züleyha’da
yüzlerce yýl susuz kalmýþ ceylanlarýn susuzluðu
-gel,gelsene artýk!
züleyha’da
‘susuzluktan ölmektense su içerken ölmek yeðdir’in korkusuzluðu
tül perde elmas taký þuh kadýn sesi
bu kadar çaðýrmadý hiç kimse ýsrarla diðer kimseyi
razýyým sende öleyim ben bende ölesin sen
-gel,sun bana zaferimi !
düþtü vazo
ufalandý sarý gül yapraðý
gömleðinde bu kez bir züleyha týrnaðý
ansýzýn
açýldý kapý
bir býçak saplandý Potifar’ýn ta orta yerine
kadýn küçüktü kadýn güçsüz
karar kýlýndý
zindan tüm siyahlarý örttüðü kadar zindandý
zindanlarý sýrdaþ bildiðinde sen
çöl hala ayný çöl gök hala mavi gök
ama gecelerde hep bir firavun uykusuzluðu
yedi dolgun baþak
yedi kuru baþak
dolgun baþak
kuru baþak
çaðýrýn tüm þehrin kahinlerini
uykularýný çaðýrýn gecenin uykusuzluklarýný
çözülsün bu afsun
gecenin
zindanlarýndan çaðrýldýn
çaðrýldýn firavun rüyalarýna
dolgun baþaklara/kuru baþaklara çaðrýldýn
çözüldü çözülemeyen bir firavun rüyasýnýn esrarengiz buðusu
sarayda yankýlandý sesin
adýn þimdi Nil ülkesine hükümran
adýn gelecek yedi bolluklu
ve yedi kurak geçecek yýla hükümran
sonraki ve sonraki ve daha sonraki yýllara
tüm çaðrýlmýþlar
nil’in ve mýsýr’ýn tüm çaðrýlmýþlarý geldi
züleyha da geldi
bu zorlu sýnavýn tamamlanma vaktinde
bir þey dedi firavun söylemeyecek misin züleyha
sustu saray
firavun sustu
yusuf sustu
sustu züleyha
eðdi baþýný züleyha
züleyha’da yýllarýn taþýnmaz yorgun yükü
saçýnda aklar yüzünde kýrýþ kýrýþ halkasýyla
salýverdi soluðunu züleyha
oniki yýldýr içine tutsak ettiði soluðunu
ben istedim onu isteyen bendim onu
daðýldý yüreðinde asýrlarýn kurþun geçmez suçluluðu
baharlardan bahar gibi geldi züleyha
yeni açmýþ çöl çiçeklerini sunar gibi yusuf’a
bildim dedi firavun bildim
yýldýzlar ufka dokunduðunda
gök yerinden oynatýldýðýnda
ve daðlar yürütüldüðünde
ben onu kendimde bildim kendimi onda bildim
sonra güneþ
ay geldi
on bir yýldýz da geldi.
’Ýncire,
Zeytine
Ve kocaman daðýn ardýndan doðan güne...’
“Hz. Yusuf babasýna: Babacýðým, gerçekten ben ’rüyamda’ on bir yýldýz, Güneþ’i ve Ay’ý gördüm; bana secde etmektelerken gördüm demiþti. (Babasý) Demiþti ki: Oðlum, rüyaný kardeþlerine anlatma, yoksa sana bir tuzak kurarlar. Çünkü þeytan, insan için apaçýk bir düþmandýr. Böylece Rabbin seni seçkin kýlacak...” (Yusuf Suresi, 4–6)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.