ANAM KARA YASTA

Yeni bir derde anam yeniden düþtüm,
Derde düþmek ile ben kendimden geçtim.
Koydu felek bu hale, daha küçüktüm,
N/edim yarenler kaderi böyle seçtim.

Bilemedim anne, bir türlü bu derdi,
Ýçimi zaman, zaman acý, acý yerdi.
Bana “beni çekmek iyi mi?” derdi,
Kalbimde yaðlar damla, damla eridi.

Ne yapayým bu halde varmýþ kaderde?
MEVLÂ’M uðratma beni dermansýz derde.
Dilerim ki gelmesin bu hal her ferde,
Yaktý ateþ gibi tuttuðu her yerde.

RÂBB’ÝM çektirme bana fazla ýstýrap!
Olacak gibi beyaz tenim bir türap.
Ne olur daha küçüðüm kurtar YÂ RÂB?
Kurtar da; yazmasan da olur sevap.

Yeter RÂB! Çektiðim benim bunca eza,
Gitmiyor, her an duruyor yanýmda cefa.
Gelmiyor benden yana hiç de bu deva,
Gülmeyecek mi RÂBB’ÝM bana hiç sefa?

Çok hasta CEMÝL, bu gönlüm pek çok hasta,
Anam benim için sýlada kara yasta.
Gelecek her halde bize ecelden bir posta,
Ve yatacaðýz geldiðimiz kara toprakta…

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
VALÝDEME MEKTUPLAR’DAN

Sosyal Medyada Paylaşın: