Gözlerine bakýnca… Denizin, gökyüzünün berrak, temiz maviliðini... Ana karanýn siyahýný gördüm. Daha el deðmemiþ bir aðacýn yeþilliðini, Üzerinde tonlarca su taþýmasýna raðmen, Pamuk gibi gök yüzünde süzülen, O bulutlarý gördüm. Bir Salý sabahýnda Seher vakti, güneþin o parýltýsýný gördüm… Gözlerinde! Ben gördüm hiç unutmuyorum. Bir yol gördüm, yolun her iki yanýnda, Gökyüzünü yarýp geçecekmiþ gibi olan, Bir kaçý sararmýþ, Birkaçýda yol kenarýna düþmüþ olan yapraklarýyla, O çýnar aðaçlarýný gördüm. Gördüm bütün bunlarý ve hiç unutmuyorum. Ben giderken… Gözlerine bakýnca. edebiyatdefteri.com / Mustafa MANDIRALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa_mandıralı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.