GƏNCLİYİM

Hərdən düþünürəm səni kədərlə,
Quþ kimi əlimdən uçan gəncliyim.
Mən ha çalýþýram bir də görüþəm,
Məndən uzaqlara qaçan gəncliyim.

Həyat yollarýný eylədim yarý,
Baþýmýn aðlýðý daðlarýn qarý.
Cavanlýðým məndən küsməsin barý,
Ömrümə nur, iþýq saçan gəncliyim.

Səninlə öyündüm çox zamanlarý,
Saymadým nə yaxþý, nə yamanlarý.
Hələ də baþýmda o dumanlarý,
Eþqin badəsindən içən gəncliyim.

Hərdən alýþardýn, hərdən yanardýn,
Özünü bir özgə aləm sanardýn.
Həyatý əyləncə, oyun qanardýn,
Gül kimi ömrümdə açan gəncliyim.

Necə də iþvəli hallarýn vardý,
Düþünərdin, dünya sənə də yardý.
Nəhayət, anladýn meydaný dardý,
Acýqla ömrümdən köçən gəncliyim.

Əflatun həsrətin hər bir an çəkir,
Ömür bostanýnda dərdi-qəm əkir.
Aðlayýr, gözündən qanlý yaþ tökür,
Bir də görəm səni haçan, gəncliyim?
Sosyal Medyada Paylaşın: