SUÇLU RUHLAR...
Çatýk kaþlý akþamlar yine çöktü çatýlara
Üþürken dünden düþmüþ yaprak topraða
Sarýya kesildi yer gökte bir kara
Rengini yitirmiþ bir aþkýn düþü kahverengi…
Gazelimsi ezgiler gezinirken eskilerde
Su aktý mor buluttan
Kirpik arasýndaki bakýþlarda kalýrken arka sokaklar
Her damlasýnda ýslandý sararmýþlýðýn resmi
Eskinin düþleri çizildi mevsimlere derince
Ýnce ince sýzýlar yaðarken yalnýzlýðýn çerçevesinden…
Yokuþlarýn acýlarý çakýlmýþtý dizlerdeki yamalara
Dikiþ tutmaz yaralar kanatýrken onulmaz anýlarý
Saatler kanadý akrebin kollarýnda
Daha dünkü seviþme izleri karla bir olup yaðarken
Yaþarmýþtý tüm þehrin soluk lambalarý…
Zulasýndaki dil ýsýran türküleri emdi rüzgar
Eserken hasret derinden akardý nehirler
Suskunluðun kývrýlýþýnda saklandý derelerin yosunu
Sazlýklar ýssýzlýðýn izlerini taþýrlarken
Belki de derinlerindeki bir ney özlemindeydi
Eski sevmeler dolanýrken sulara…
Çöl özlemi bir aþk kavrulurken metruk mektuplarda
Sýðýrcýklar kaçýþtý akþamýn çöküþünde
Þehrin çatýlarý çökerken bir çoban çeþmesinde
Cýlýz bir pýnardý eskimiz dudak ýslattýðýmýz
Serin sularýn asýrlýk sarnýçlarýna sýðýndý eski terimiz…
…
ki…
göçmen kuþlarýn yollarýnda kalacak belki de vuslat
ve
býraksalar üstüme kasýmlar yaðacaktý saçaklarýndaki ana
yada
püskürüðünde lav kesilecekti seni bana hatýrlatan rüyalar
hem
illa baharda mý sevilir
oysa
sonbaharda da güzeldik biz
veya
bir tasa doldurulan çorbaya iki kaþýk atýlmýþlýkla
belki
buðday kadarken beyaz un olup ufalanýrken ekmek kadar aþýktýk
hiç þüphesiz
biz kaç güneþ batýrmadýk ki özlemleri doyurmak için
tüm þiirlere inat derin aþklarý kazýrken yüreklere
dize dizeydik yan yana vardýðýmýz sonla…
ama
hep
sevdik iþte tek suçlumuz ruhumuzla…..