KÜSTÜ GEÇTİ
Bugün hüzün baðýma suskun yýldýzlar ektim,
Mazimi savurarak kar boran esti geçti.
Kirpiklerden yol alan pýnarlara set çektim,
Adilin kör makasý parmaðý kesti geçti.
Ufuk kývrýmlarýna umarsýz bakar gözler,
Titreyen dudaklarý özgürlüðünü özler.
Solan yanaklarýnda gamzede kalýr izler,
Çatýlan kaþlarýyla sesleri kýstý geçti.
Güneþe hasret yüzler parmaklýklar ardýnda,
Bir mana bulunmadý oncasýnýn gardýnda.
Düzmece delilleri bürolarda sardýnda,
Eðmedi dik baþýný kadere küstü geçti.
Sormayýn hatýrýmý firar edip kaçayým,
Bahtýmýn rüzgârýna yelkenimi açayým.
Bugün yalnýz býrakýn efkarlýyým içeyim,
Küllenen duygularý coþturan sesti geçti.
Sönmeyen bir yangýndý için için aðladým,
Koptu kýzýl kýyamet yüreðimi daðladým.
Yýkýðým! Adaletsiz dünyaya bel baðladým,
Ruhumu talan eden kinini kustu geçti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.