UYARI MI İSYAN MI?
Aklým ‘’çek git diyor, yedin kafayý
Sen nesin, sen kimsin anlayamadým
Kendine çektirdin türlü cefayý
Ben de þaþtým seni tanýyamadým!’’
Mantýðým diyor ki; ‘’hayatýn yanlýþ
Ýyiyi kötüyü ayýramadýn
Gönlün bahar umar, yaþadýðýn kýþ
Verdin hep, kimseyi doyuramadýn!’’
Sabrým der k; ‘derya idim, dað idim
Tükettin, ben bile dayanamadým
Yeter artýk, bitti bende kredin
Bilesin ki, iflas ettik be kadýn!’’
Ruhum der ki; ‘’kývranýp duruyorum
Katilimsin, sayende eriyorum
Son umutla son kez çýrpýnýyorum
Hep uyuttun beni, artýk uyandým!
Ne akýl ne mantýk, ne sabýr kaldý
Ruhun esir, zindanlarda daraldý
Bedenin pes etti kendini saldý
Biz ölürken, sen sözde yaþayandýn!
Hayatýn hacizli ömrün kördüðüm
Bu gidiþ hayrýna deðil gördüðüm
Musalla taþýna uzandýðýn gün
Anlarsýn ki, biz de, sen de kurbandýn!’’
Akýl mantýk sabýr ruh ve de beden
Haykýrýp duruyor hepsi içimden
Olmadýk þeylerle nasýl ve neden
Beþimizi (hepimizi) birden böyle harcadýn?
SU KILICI
NOT:Hepimiz hayat seline kapýlýp kendimizdeki neleri nasýl arsýzca harcýyoruz diye düþündüm. Bu dizeler döküldü yüreðimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.