Sonsuz sevgiden tohumlar ekilmiþ yeryüzüne Toprakla örtülmüþ üstleri yeþersinler diye Sevgi yaðmuru yaðmýþ þevkatli topraðýn üstüne Bir damla da ben oldum düþtüm yer küreye
Toprakla dans ettim bedenim þekillendi Tohum havaya çýktý ruhum yükseldi Güneþ’in ýþýklý yolunda zihnim dinlendi Yeryüzü aþka açan gelinciklerle bezendi
Güneþ karanlýk yüzünü dönüp söndürünce ateþi Rüzgara karýþacaðýz hava savuracak bizi Buharlaþýp yaðmurda bulurken kendimizi Topraða döneceðiz yine hiç açmamýþ gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Funda Gür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.