Canýmsýn her daim , Dostum diyebileceðim arkadaþ. Karadeniz üstüme üstüme Karanlýk ve gürültülü birkaç gündür. Hýrçýnlýðý derinlerde, Rüzgarsa ,en hýzlý temposuyla fonda... Gecenin ilerlemiþ saatlerinde uðultuyla bir isyan senfonisi, Caniklerin gölgesi bile kesemiyor nameleri. Uðultulu Tepeler veya Rüzgarlý Bayýr, Emily Brontë’nin tek romaný gibi.. . Eleþtiriye açýk deðil dostum. Sadece,sadece Romantizmi yaþamayý emrediyor dalgalar. Karanýn esaretinde,yazdým sana Uzaklara gönderdim, Yaþaman için direnen Karadenizi. Ýyot ve yosun kokusunu serptim þiirime, Sevdana renk katsýn ,sevdana denk sevgimle. Karadeniz üstüme üstüme sevginle..EDA(AÞÝYAN052).
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşiyan052 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.