Ölü kuþ mezarlýðý her yer Ve dili yok topraðýn Ýyi ki!
Kýrýk kanat seslerine uyanýyorum. Bu kez içimden geliyor. Oldum olasý acýklý bulurum ‘çýrpýnmak’ sözcüðünü. Kendime yakýþtýramadýðýmdan olsa gerek acizliði Bir sigara yakýyorum aç karýna. Midemdeki tahribatý yok sayýp. Ýnce bir zar olup üstünü örtmesini umuyorum -Ýç organlarýmýn-
Ne kadar doðruysa nikotine bel baðlamak!
Bir baþkasýnýn kýrýklarýný toplamaktaki ustalýðým yok Kendi içime dönünce Çöp toplayýcýsýyým eldivensiz çalýþan Yara berelerim iþ kazasýndan sayýlmýyor. Sigortam ödemeyecek masraflarýmý yani Ýstirahat da yok.
Boþ tablolar asýyorsunuz yatak odalarýnýza ve hatta salonlarýnýza Sizi gözetleyen içinizin boyalarý tükenmiþ Biraz allýk sürün yanaklarýnýza Renk bile veremiyorsunuz yakalandýðýnýzda Ve hiç tadý olmuyor sizi sobelemenin -çok renkssizsiniz-
Bir kuþ daha gömeceðim arka bahçeme Merasimsiz Söylemiþtim: Çok acýklý geliyor ‘çýrpýnmak’ sözcüðü kulaðýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.