VIJDANSIZ

Meyil vermedin’ki bire vijdan’ sýz,
Sevdim diye sana coþamýyorum.
Sevgisiz kalýnca kalmýþým cansýz,
Senin sevdiðine þaþamýyorum.

Hangi dertlerini alsam kaleme,
Nasýl anlatayým seni aleme,
Dokunma yare me n’olur elleme,
Söyletme derdini deþemiyorum.

Görüyorum ama gözler faydasýz,
Yürüyorum sana dizler dermansýz,
Eriyorum bana yüzler vefasýz
Senin o duygunu aþamýyorum.

Nasýl bir insansýn bilmeliyim ben,
Akan göz yaþýný silmeliyim ben,
Çaðýrdýðýn yere gelmeliyim ben,
Ýþte o yerlere koþamýyorum.

Leyla’dýr Mecnun’u çöle düþüren,
Þirindir Ferhat’ta daðý deþtiren,
Aslý’dýr Kerem’i yakýp piþiren
Aþkýnla yanýp’ta piþemiyorum.

Mor Sümbüllü bað’da çiçek deripte
Ayaklar altýna halý seripte,
Göðsümü açarak þöyle geripte,
Dost düþmana karþý þiþemiyorum.

Yoruldu þu gönlüm bitkin haldeyim,
Bazen bahar’dayým açan gül’deyim,
Esnafi’yim üzgün ýssýz çöldeyim
Dünya’da doluca yaþamýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: