Hasat zamanı
Alacakaranlýkta uluyan yine çakallar,
Tehlike kapýda ama yatýyor insanlar,
Her koca aðacý sarmýþ bay-kuþlar,
Geldi çattý bir daha hasat zamaný.
Gözlerde öfke,dillerde küfür,
Halka açýk pazarda satýlýyor ömür,
Nice canlar hiç uðruna ölüyor,
Mevsimlerden yine hasat zamaný.
Akýntýdaki suya bak! kýrmýzý kana benziyor,
Ayak basdýkça topraða kemikler çatýrdýyor,
Þehitlerim rahtsýz olmuþ,adalet can veriyor,
Toplayýn hayal ordusunu þimdi hasat zamaný.
Bakýþlarda kývýlcýmlý nefret hissi var,
Ezilen her zamanki gibi yine mazlumlar,
Kalmemimden mürekkeb isyan damlar,
Ne faydasý var sulh yalan þimdi hasat zamaný.
Acýnýn olduðu yerde göz yaþlarý sel olup akar,
Gamsýzlar çocuk,yaþlý diye ayýrmazlar,
Sözler boðazýmýzda düðümlenir içimizi yakar,
Rüzgar çok sert eser hasat zamaný.
Özünü herkesten alim sanýr bazý cahiller,
Onlara alkýþ tutar beyinsiz sakinler,
Ama siz metin olun ey müminler,
Gelip,geçer elbet bu hasat zamaný.
Vakýf(Vagif) Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.