MÝrâca yükseldi dualar, soyundu özünden urbalar, kýnýndan çýktý keskin sedalar... Aþka aþýk oldu, nâr -- ýnda yandý secdenin gönül...
*****
Aþk; YARADILANDAN, YARADANA DEM VURUP, alev aldý tenimde, kor olup küllerimde, semada savruldu gönül...
*****
Dünya hayatý bir arþýn kefen ve sadece bir ahþap tabut, musallaya çýkmadan uykulardan uyanýp meta gömleðini tenden sýyýrdý Hakkýn dergahýna oturdu gönül...
*****
RAHLE-Ý TEDRÝSÝNDE ÞEMS’’in, MEVLANA’nýn hak sinisinde, bir yudum gökyüzü yudumladý da, bir semazenin dönüþünde, yüzünü Hakka döndü gönül...