Hayatýn kýyýsý bir adadayým Deniz vuruyor; kýyyýya her dalga bir tutam Zaman çalýyor; ömür denilen kumpastan Kayalýklara tutunmuþ; birkaç yeþil yosun Günün galibi biziz diyor… Yorgun hayata ve batmakta olan güneþe Gecenin tütsüsü yayýlýyor;zamana ve adaya Denizin çýðlýðý martýlar; karanlýkta sanki bana baðýrýyor. At kendini denize Yýldýzlar beliriyor;karanlýk gökyüzünde Bir martý yanýma gelmek istiyor; korkuyor… Benden ve geceden Dalgalar kayalarý tokatladýkça Onlar Gururlu,dimdik ayakta Yýldýzlarýn yansýmalarý; pul ,pul deniz Uzakta yunuslar, bana sesleniyor; el sallýyor. Ýçimden bir ses, ne duruyorsun? Diyor. At kendini denize Zamaný durdur. Ömür dediðin nedir ki Kimbilir kaçý kayýp; bu denizde Sosyal Medyada Paylaşın:
yürekten dökülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.