HAYALİN
Yine yagmur baþladý;
Ýnsanlar ýslanmamak için saga sola dagýldý,
Yaðmurda hep sýrýlsýklam olmak isterdik hani ya,
Kaldýrýmda yürüyen bir ben birde hayalin kaldý,
Elele tutuþup gezmeye baþladýk ýslanmak adýna caddede....
Yaðmur sularý ile ýslandýkça çoþuyorduk seninle,
Biriken su kuyucuklarýnýn içine girip çýkmaya,
Çamura yatarak yuvarlanmaya baþladýk hayalinle,
Mutluluðumuz gökyüzünü bile çok sevindirmiþti,
Þimþekleri çaktýrarak bize eþlik ediyordu...
Çocukça yaþamak hiç bir þeyi düþünmeden,
Gelecek geçmiþ hesaplarý güdmeden,
Yaðmur durana kadar herþey çok güzeldi,
Önce gerçeðin arkasýndan hayalin çekip gitti,
Gerçeði yaþayamayanýn, hayali hep mükemmeldi....
MEHMET ALÝ AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.