Anýtkabir mezar deðil, bütün milletin kâlbidir
Bizi ölümden kurtaran, þanlý istiklâl harbidir!
Atatürk, ne yýldýrýmdýr ne seldir ne de kasýrga
Batmayan bir güneþ o, dün, bugün, yarýn her asýrda
Þahlanmýþ atlar geçiyor Afyon’dan Ýzmir’e doðru
Ýzinde yürüyen millet düþmaný denizde boðdu
’Türk, öðün, çalýþ, güven!’ deyip bize yol gösterendir
Düþüp önüne milletin, yedi düveli serendir!
Çaðdaþ uygarlýk yolunda aydýnlanma meþalesi
Kurduðu Cumhuriyet’tir sar/sýla/mayan kalesi
Baðýmsýzlýk ve özgürlük, uçan kuþlara kanattýr
Attýðý her adým cesur, bilim, kültür ve sanattýr
Çiçek çiçek neþe saçan çocuklarýn gözlerinde
Yaþama sevinci, azim, aydýnlýk var sözlerinde
Ne padiþah ne esaret, ne kulun kula kulluðu;
Özgür bireyi yarattý, o öðretti mutluluðu
O kaldýrdý hilâfeti, yýktý köhne saltanatý
Devrimci düþüncesiyle ýþýttý tüm kainatý
Ata’m ne söylesem yapsam, ödeyemem ki hakkýný
Her On Kasým bir þahlanýþ, ey gafil, yokla aklýný!
Yakamdaki resmin deðil, kâlbim benim rozetim;
Varlýðým varlýðýndandýr, Atatürk caným, öz/etim...
Þaban AKTAÞ
10.11.2012