aynı kitap

ayný hikaye kitabýnda
iki farklý sayfaydýk.
aramýzdaki kelimeleri özenle seçer
birbirimize yolladýk.
bilirdik kavuþamýyacaðýz
hiç bir zaman
yinede umut yüklerdik
harflerimize...

okuyunca insanlar bizi
umutsuz olmasýn derdik,
umudun bittiði yerde
aþk hiç olmaz derdik.

umudumuzla besledik
nasýl sonsuz oldu aþkýmýz
buluþamasak ne zarar
ayný kitaptayýz ya
bu bana yeter...
Sosyal Medyada Paylaşın: