uykulu þiir Yürüdüðünü varsayýp da þen þakrak yürüdüðüm yollar, Hepsi adi ve kýskanç bana kahkalarla gülüyorlar. Yoldur,kaldýrýmdýr dersin; Deðil iþte deðil içleri fesat. Biraraya gelmiþ de hepsi beni alaya alýyorlar, Cevap ta veremiyorum,kýzarýyorum, Daha çok gülüyor sütübozuklar. Saðlam tükürmek geliyor içimden Hani þöyle harbi tükürük ama böyle yeþil filan Tam hazýrlanýyorum ki Alarmý çalýyor telefonun,adi telefon. Adi sonu olmayan gündüz kabuslarý.
fatih karagül
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihkaragul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.