Son bir gündü

Son bir gündü sonbahardan arta kalan;
Uçuk mavisiyle pazartesi
Ve güneyden uçup gelen yeller
Son yapraklarýn tutarlarken kollarýndan,
Yollarý kapladý bulutlar Ýstanbul da.

Þehrin duyduðu özlem,
Böyle bir günün doðumunda kabardý iþte
Düþen damlalar birden imrendiler kozalaklara,
Ardýndan sarýldý yollar sarýsýyla düþen yapraklara
Gölgeler büyüdü ve örtündü bu þehir yeniden

Kuþlarýn çýðlýklarý altýnda,
Ne bir uðultu kaldý kentte, ne bir gözyaþý
Hayatlar olduðu gibi
Büründüler en saf hallerine damlalar altýnda,
Sessizliði ve güzelliði buldular biraz daha gördüklerinin ardýnda

Apartmanýn ikinci katýndan aydýnlýk göründü ýþýklar.
Öksüzlüðünü dilenciyle paylaþan, otobüs bekleyen durak
Söðüt aðacýndan kopmuþ bir elma kadar yaprak
Ve örtüyor aydýnlýðý, gecenin huzurunda Ýstanbullular

Sarý yandý ýþýklar, Ýstanbul renk körlüðünün ortasýnda
boðuldu rüzgarlar camekanla yorganýmýn arasýnda
söðüdün serpilen hayatlarýndan bir renk düþtü öteye
tek tek yandý çaðýn karanlýðý Ýstanbul da

ne darbeler ne de rötuþlar anlatýr sarýyý Ýstanbul’a
yorganý iliþtirirken garp ayazýnýn tokadýna
silkindi söðüt üzerinden yeþili atarak
Toprak þahit oldu bu kapanýþa bu serenada, Ýstanbul’a

Ne kaldý ki o günden, arta kalan
Bir karmaþa içinde geçen hayatlarýmýza
Belki azýcýk huzur ve manzara
Nitekim her yalnýz düþtüðünde hayatlar
Bir kez daha,
Nerede ve nasýl olduðumuzu hatýrlatan
kimse kalmadý doðadan baþka.



(bu þiir farklý bir proje için hazýrladýðým kesip kýrptýðým bir haldedir, uyuyor istanbul þiirinin tamamý içinde var ona 3-4 kýta eklenmiþ halidir. Saygýlar)
Sosyal Medyada Paylaşın: