Sabaha Karşı

Geceleri benimdir
Dýþarýdaki renk sonsuzluðunun kendisi
Camda yansýyan ýþýkla baþ baþa yemek yerim
Mumlarýn da kadehiyle sarhoþ oluruz

Karanlýklar, içinden geçerken
Tereddütler uyanýr, tenimi ürpertir
Rüzgarýn yapraklarý seslenir öteden
Benle kalýr gece, paylaþamam

Bu tufan yalnýzdýr, benle yalnýz
Yalnýzlýk, birlikteliðimde belki de aðlar
Ýçini döker fýsýltýya ýssýz anlar
Zaman bensiz döner zaman akar habersiz

Gün dönmeye baþlayýnca ben giderim
Bensizliðim konuþmaya baþlar
Masada mürekkep dolusu sayfalar kalýr ardýmda
Benliðimden artan birkaç suskunluk bulur, kediler
Sabahleyin gecelerden.

Sosyal Medyada Paylaşın: