FERYAT

Cehennemden ateþ alan dünyada,
Açtým gözlerimi þafak sökmeden.
…
Gülistandan gül topladým elime,
Hayal kurdum kaderime bakmadan.
…
Karþýma karanlýk geceler çýktý,
Güreþ tuttum kemerimi takmadan.
…
Fidan iken poyraz kýrdý dalýmý,
Hiç bir çiçek yapraðýný dökmeden.
…
Günaþýrý vurgun yedim felekten,
Karanlýða çakmaðýmý çakmadan.
…
Hakk’a yürüyorum yetiþmek için,
Fýrat Nehri Akdeniz’e akmadan.
…
Giyinmem gerekir nurdan gömleði,
Kor ateþler bedenimi yakmadan.
.,..
Ya Rabbim hakiki yârime götür,
Dost köyünde dostlarýmdan býkmadan.
…
Sevenlerim servi diksin baþýma,
Defnedenler kefenimi dikmeden.
…
Ahmet AYAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: