******* Bir nazlý qýz görəndə sən yadýma düþürsən, Bir gözəl üz görəndə sən yadýma düþürsən. Yazanda ilk sətrimi sən yadýma düþürsən, Gün açanda çətrimi sən yadýma düþürsən. Külək əsir,söyüdlər saçýný darayýr,bax, Gün doður,açýr sabah- sən yadýma düþürsən... Bir qýz keçir önümdən. Əlindəki o,həmən qərənfildi,rəng i qan. O qýzý gördüyüm an sən yadýma düþürsən. Açýb bəyaz yelkəni dəniz çaðýrýr məni,oxsayýram ləpəni- sən yadýma düþürsən... Sahildə qumrularý yemləyirəm hər axþam. Üzü dənizə sarý durmuþam,dayanm ýþam. Bir cüt cavan sevgili öpüþürlər gizlicə. Lal dəniz,sakit gecə- sən yadýma düþürsən. Bir oda var aðlýmda. Sýnýq qapý,qýrýq cam... Gönlümün rübabýný çalýr həzin xəyallar, qüssəliyəm bu axþam. Yanýmda qərib gölgən saçlarýmda bəyaz dən, Sən yadýma düþmüsən, sən yadýma düþmüsən. ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.