Bir lohusa kadýn, çektiði acýlarý bitmiþ, Yorgun tebessümüyle yataðýnda. Yanýnda kuru topraða su serpen bir can bitmiþ. Yerini almýþ annesinin yanýbaþýnda. ... Sen hala meçhul bir yerlerdesin, Huysuz annenle meçhul diyarlara gitmiþsin. Biliyorum geleceksin birgün koynunda. Saçlarýn uzamýþ olacak daha annenin karnýnda. Benimkinden bile uzun olacak yakýnda. Simsiyah gözlerin çok mu bekledin diyecek, Çok lisan bileceksin kimseler anlamayacak seni. Aðlayacaksýn bu yüzden, týpký benim gibi. Geçmiþini bilmeden geçmiþimi soracaksýn annen gibi. Güldüreceksin beni, her kýpýrdanýþýnda. Anlayacaksýn beni, yalnýz sen, yalnýz sen en sonunda.
Chire
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.