ýþýklanýr o resim ipince göðe
âks-i gözde cevher hayâl cambazý
aþk erkli feraset od’ lu meleke
söndüðü o yerde, saçýlýr semâ
ay, güneþ, yýldýzlar ölüm sürgünü
bir tuz uçurumu acý bebek göz
nâr-ý kanýrtmadan anla gerçek yok
yok hiç zemin üstü altýnda tüm gök
derisi derinden yirik ceset
bir dudak boyunda mumyalý caný
büyür dirilmeye sonsuz uykulu
yolu, derin uzun; yalnýz ve yalnýz
azýðý acý su
düþü tartar hey
öptükçe daha çok… sürgit o zuhur
suçiçeði açar, ateþli ufku
Þükran AY