bazen dalgalanýyorum sebepsiz.. bazen dupduru bir su yüzeyi çalkantýsýz.. bazen de yükseklerden dökülen çaðlayanlar gibiyim taþlara kendimi çarparken amansýz
bazen bakýnca görürsünüz içimi iliklerime kadar bazen sel sularý gibiyim bulanýk... taþkýn... karanlýk... yanýmdan kaçacak kadar
ne zaman bulanýrým ne zaman durulurum bilinmez “ayýn ondördü” nde gibi.. med-cezir manzaralarý yaþarým an be an yüreðim kabarýr coþkuyla hüzünlerimi kendime saklarým yok olurcasýna... tenhalarda peþinden... sevdiklerim gelir aklýma sonsuzluða uçarým rüzgarýn kollarýnda
20.12.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.