Büyük bir gýcýrtýyla açýlýyor kapý
Yýllardýr aralanmamýþ gibi
Aðýr bir küf kokusu burun deliklerine dolan
Kalýn perdeler ardýnda gizleniyor güneþ
Sessizliðin uðultusu týrmalýyor kulaklarý
Bir hýçkýrýk sesi derinlerden gelen
Bu kadar zaman olmuþ muydu ?
Buraya son adým atýþým
Korkular sarýyor korumasýz ruhumu
Vazoda solmuþ güller
Dikenlerinden damlayan kan
Yerlere serilmiþ papatyalar
Köþede bir ayna kefenlere sarýnmýþ
Saklanmak ister gibi göstereceklerinden
Duvarda bir yatak çarþafýn da ruhumun kaný
Cibinliðin de bir fahiþenin kahkahasý
Yerlerde þehvet gecelerinden bir kaç kadeh
Ahþap bir sehpanýn üzerinde bir leðen
Gençlik pýnarýnda günahýndan gusüllendiðin
Gramofonda hüzün taksimi
Ve yine o küf kokusu yakýyor genzimi
Her adýmda anýlarýn tozlarý havalanýyor
Sandalyenin altýnda sararmýþ yýrtýk bir resim
Eðiliyorum ona uzanmak için
Kaným donuyor bizim resmimiz
Kalmamýþ deðeri harcanan yýllarýn
Ama ben neden hala buradayým ?
Yine bir hýçkýrýk sesi kulaðýma takýlýyor
Yürüyorum sesin geldiði yöne
Odanýn karanlýk bir kuytusunda
Yýllar önce sana emanet ettiðim yüreðim
Paramparça olmuþ hýçkýrýyor
Ýþte o an anlýyorum
Sen beni içinde çoktan bitirmiþsin
Yavaþça yürüyorum kapýya yüreðimi de alarak
Gürültülü bir gýcýrtýyla kapatýyorum ardýmdan
Ve
Ebediyen terk ediyorum senin yürek odaný ....