cemre nefesiyle gelen yelde
sevgiler sürgün veriyorsa güzel
ýrmak süzülürken yosunlu taþlardan
karþýlýksýz kalan duygularda
ne acý
lale diyarýna çöken hazan
insaf eyle bugün, kavganýn adabý var
bakarsýn
öfkenin deryasý durulur
dalgalarýn kaybolur belki yarýn
kim bilir
hatýralarýn oklarýndan yaralý düþünceler
zirvelerde bekleyen umutlar ile buluþur
anlýyor musun bir tanem
þimdi
yalnýzlýðýmýza dair açtýðýn kucak
bulutlarýn gölgesi düþünce piþmanlýða
hazýrla kendini, elbette kapanacak
tersine dönünce devran, iþte o zaman
ben eski ben olur muyum, bilemem
tahmin etmek güç deðil, yýlgýným
senden isteðim
hayallerim aðlamasýn yine
günyüzü görmemiþ sözlerin þamarýndan
06.11.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.