KİMSEYE GÜLMEZ YALAN DÜNYA
Kimler geldi kimler, geçti dünyadan,
Kimseye kalmadý,þu yalan dünya,
Bin kocadan kalmýþ,koca bir yalan,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Kimini kandýrdý,parayla pulla,
Kimini yatýrdý,servet,samana,
Sonunda ermedi,kimse murada,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Yavaþça alýþýr,insan hayata,
Gençken kaný durmaz,geçer ataða,
Namaz niyaz yoktur,batar günaha,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Kimi güzel alýr,hep hatunlarý,
Kimisi sever de,hep makamlarý,
Kimisi sever de,altýn parayý,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Kimisi çocuk der,düþer yollara,
Kimisi hasta,para doktora,
Kimisi severde,ermez murada,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Kimine yedirir,balla,böreði,
Kimisine kurban, eder ekmeði,
Kimisi çalýþýr,hep köle gibi,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Peþinden koþarlar, insan devamlý,
Sonunda varacak,Ýmamýn Salý,
On iki metredir,onun fistaný,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Durup da bakamaz,son kez evine,
Hesaplar vasiyet, yazayým hele,
Suratlice gider,kabir yerine,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
Anlar ki bu dünya, yalanmýþ anda,
Gerçekler kabirde , öte dünyada,
Ýyiysen bekler,amelin orda,
Kimseye gülmedi,þu yalan dünya.
05.11.2012//Kýrýkkale
Hidayet Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.