YARIN BANA SORULUR..
Hz.Ömer,Hz.Eslemle dolaþýyordu,
Bir evden gelen bir çocuk sesi duydu,
Kapýya yaklaþýp nedenini sordu,
Kapý açýldýðýnda bir kadýn vardý.
Bu çocuklarým aðlýyorlar açlýktan,
Kimsem yok ki,nede tek bir kuruþ param,
Tencereye taþ koydum biraz avutam,
Günlerdir sabiler aðlýyor açlýktan.
Baþladýlar Hz.Ömer ra. aðlamaya,
Doðruca geldi oradan,Beytül Mala,
Un,yað,Hurmayý doldurdu bir çuvala,
Ya Eslem,çuvalý vur benim sýrtýma.
Eshabtan Eslem -Olur mu,Ey Halife,
Ben niye varým burda,vurun sýrtýma,
Hz.Ömer,olmaz,yarýn sorulur bana,
Çuvalý yüklenip, vardýlar oraya.
Biraz un,yað,hurma koydu tencereye,
Ateþi yakýp,baþladý piþirmeye,
Yemeði eliyle yedirdi sabilere,
Karný doyan çocuklar, daldý uykuya.
Hz.Ömer ra.kalkýp,vardý yanlarýna,
Bir aslan gibiydi,heybette ,vakarda,
Çocuklar baþladý hemen oynamaya,
Onlar sevinirken bizler düþtük yola.
Ey Eslem,bekledim biraz orda niye,
Onlarý aðlarken gördümdü ya öyle,
Güldüklerine sevindim bir haylice,
Yarýn bana sorulacak Kýyamette.
05.11.2012//Kýrýkkale
Hidayet Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.