Þimdi...
Bir fon çalýyor kýrýk
Bir kasetçalarýmdan,
Yalnýzlýzlýðýmla
Sessizlik...
Sessizlik
Çökmüþ bedenime
Bir de dillerim sessiz.
Kendim ise
Hala doðmamýþ gibi
Yaþamamýþ gibiyim.
Bakma ki yazýyorum
Bu þiiri, bu dizeleri!
Susmuyor içimdeki ses
Dýþarda ise hýrçýn bir fýrtýna
Var...
Dinmiyor aksi, sedasý
O sessizliðin.
Dýþýna çýkmak istiyorum
Yalnýzlýklarýmýn.
Varým diyebilmek,
Bu çemberi,
Bu zinciri kýrabilmak için
Çok zaman geçiyor
Bu hayal aynalarýn içinde
Biraz da kendimden...
Düþlerin ötesinde
Mor daðýn eteklerinde
Bir masal... yok deðil
Bir þiir yazasým geliyor
Sessizlðin kanatlarýndan
Kuþlarý uçurdum
Yaylalara
Kýrlara
Bir de adýnýn
Geçtiði gölgelerime
Karýþan gölgelerine...
Sanma ki yaþýyorum
Yaþasam da hislerimle...
Az önce bitmiþti
Fon müziðim
Ama sessizlik hala içimde.
Bir gölge...
Düþse gözlerime.
ZORGÜN DEVRÝM
19/ KASIM/ 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.