Ölmedim... Bir bahar sonraya kalan, Belki hiç olmayacayasý... Uykularý haram kýldým, Sana Ve kendime... Ölmedim ki sana!
Geceleri sana tüketiðim Nefesimi uðruna harcadýðým; Sanma ki ben ölmüþüm! Bir baharlýðýna Sana dokunduðuma kanma Ben haylazým Vazgeçemediðimsin Uðruna, Sanýna Adýna Ve Aþkýma Rüzgarlanýyorum. Bakma ki Þimdi sokkaklarýndayým Sanma ki Ölenlerdenim Ve...
seni yazýyorum Kor baðrýma, Yanýk tenime, Sinik aðaç gölgesinden bile Kýskanmaktayým.
Sen sevdiðin aþklarý Sana harcadýðým zamaný Sen sýktýðýn kurþunlarý da saymayacaðým... Ölup gidesiye Çöküp aðlayýsa Kývrým dedikleri köþelerde Yýkýldým, ýslandým Sevdiceðim (Bir zamandý)
Unutma, Ben...Ben çok yakýnýndayým Sen yoksan Daðlara yas tutarým, Krizantemleri biçerim Birde yosun çiðnerim Sensizim diye amansýz aþkýný, Dermansýz sevdaný
SEN... Sen ki Hayatýmý karratan Sen ki Tabiatýmý bozan Deveçökerten otu Veya ýsýrgan.
02-11-2007
Z.DEVRÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.