Yaðan yaðmurun ardýndan
Solunan toprak kokusu gibisin…
Hani, hem güneþ, hem de yaðýþ olur ya,
Çiseleyen yaðmur neticesinde oluþan
O berrak ve renga-renk gökkuþaðýmsýn…
Sabahýn seher vaktinde
Etrafýna mis kokular saçan iðde kokulumsun…
Gözlerinde boðuldum,
Sözlerinle ýsýndým…
Gönlüme güneþ gibi düþtün
Ýçimde yanan ateþle birleþerek
Alev-alev yakýp kavurdun…
Resmini gözlerime nakþettim
Hangi yöne dönsem sen ordasýn…
Sözlerin kulaklarýmda çýnlýyor
Hiçbir þey duymaz oldum…
Seni kalbime yazdým
Nereye gidersen git ne fark eder?
Çünkü hep aha buradasýn…
Çirkinsin, güzelsin ne fark eder
Ben senin gönlünü, gözlerini sevdim
Tutkunum sana, müebbet ceza yedim
Sen, benden bihaber hayatýný yaþarken
Ben ise, vicdansýz her solukta seni soluyor,
Seni, sensizlikte yaþýyorum…
d.adýbelli-21/11/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.