yirmi iki yýl oldu dilini bilmediðim yabancý topraklarda dalýndan koparýp bana verdiðin kara dutlarýmýza baharlarýna hasretim yirmi iki yýl var ki bensiz uyanýrken topraðýn sensizliði mahmurluklarýma katýk ediyorum kuzeyin sisli soðuk sabahlarýnda memleketim gibi senide özledim.
kokunu en çok ta kokunu unuttuðuma yanarým günesin gümüþ tellerinde genzimi yakan çukur ovanýn kýraç topraklarýný pamuk tarlalarýnda ki ýrgatlýðýmý ve bana sevdayý ve kederi hüznü ve bitmez ayrýlýklarý hatýrlatan yakandaki mendil
iste bu yüzdendir ki düþmelerimde yýllardýr yalnýzca kokunun peþindeyim...
YOSUNCA Sosyal Medyada Paylaşın:
yosunca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.