YİNE..YENİ..YENİDEN..
Dönmüþken sýrtýmý, hayatýn nimetlerine
Olmaz idi böylesi, yaþanamaz yeniden
Ne özlemler olacak ne kalp aðrýsý yine
Hasret yakmayacak yüreðimi derinden
Uykularým kaçmayacak tükenmez kederimden
Tutulasý el kalmadý, bomboþ artýk ellerim
Hayat kuru kalabalýktan ibaret hale geldi
Sevilecek kul nerede, yapayalnýz yüreðim..
Derken, yüreðim yeniden, çýrpýnýr hale geldi
Lal olmuþ dillerim, yeniden dile geldi
Lezzet var hayatýmda, artýk baþka biriyim
Ellerim bir çift eli özlüyor, sanki deliler gibi
Yüreðim sýmsýcak, yangýn yeri gibiyim
Leyla ile Mecnun’un kara sevdasý misali
Aklýmda hep o var, onun sevdalý gözleri
Baktýðým her yerde, o var gülümseyerek
Çoban yýldýzý gibi ruhumu aydýnlatýyor
Can katýyor canýma, ýþýðýný vererek
Siyah beyaz dünyama türlü renkler katýyor
Yok olmuþ benliðimde, yeni bir ben yaratýyor
Aþk mý bunun adý, her neyse, bilemiyorum
Yanýnda huzur bulduðum bir peri var aklýmda
Duyamazsam sesini, ömürden tüketiyorum
Ilýk meltemler esiyor bahar yaðmurlarýnda
Nazlý çiçekler salýnýyor virane baðlarýmda
01.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.