Ben þimdi ölüyor muyum anne ? Geri sayýyor içimde,doðmamýþ bir çocuk Hýzla. Nerden öðrenmiþ nerden bilmiþ? Okumasýz yazmasýz üstelik. Gözleri çapak Yarý aralýk Yarý görüyorum aralýktan. Öpsem açar mý kapaklarýndan? Tükürük dudaklarýmýn kenarý. O doðarsa olaki Söylesene Ben ölür müyüm anne ? Birlikte yaþamanýn hiç mi yok ihtimali Tüm ihtilallerime karþý. Hayalmiþ bütün gerçekler Gerçek oluncada hayal oldular. Hep gittiler Birer ikiþer. Saymaya tenezzül etmiyorum artýk Vardýlar yok oldular. Duvarda asýlý kalmýþ lacivert bir ceket Babam gibi duruyor babam gibi kokuyor Cebinde katlý kravatý. En son Eminönü iskelesinde sýkmýþ boðazýný. Boþ kollarýný omuzuma atýyorum arasýra Domuzluðu tutuyor içimdeki çocuðun Paronaya diyor. Ve son buluyor tüm ihtilallerim Ýmkan ve ihtimali yok birlikte yaþamanýn Ya ben Ya içimdeki çocuk Þimdi söyle Ben ölüyor muyum anne ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.