çöktü üzerime yýllarýn yorgunluðu
sorma bana
neden solgun olduðumu
sorgulama ne olur
neler olduðunu
þu ayrýlýk üzerine tuz biber olmasaydý
hep taze kalsaydý anýlar
eskimeseydik, eksilmeseydik
çekip gittin bir veda bile etmeden
iþte ben yokluðunda bittim
ve bittin
sözlerin bir hançer gibiydi sanki
saplandý biçare yüreðime
çýrpýnan bir kuþ gibi
yaralý kalbimi aldým ellerime
acýttýn canýmý içim sýzlýyor
depreþti yaram kabuk tutmuyor
dilim söylesede kalp kabul etmiyor
sevdim bir kere seni
yürek baþkasýna hayýr diyor
ben deðil sen beni kaybettin
içimdeki bu ateþ
bu yangýn söner mi bilmem
bir kere deðil
bin kez öldüm
çaðýrsan da
gelmem bir daha yanýna
sildim seni gömdüm yüreðime
yoksun
oysa
sevmedim kimseyi senin gibi
kimbilir
belki dönersin geri...
REFÝK
06 11 2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.