MƏN HİÇ BU İNSANLARI TANIYAMADIM

...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
Gəzdiyim qədər də gördüm.
Gördüklərim görmədiklərimə
nisbət edəməz.
Ýnsanlar gördüm qocalmýþ,
qumlu səhralar kimi
üzləri qýrýþ-qýrýþ.
Ýnsanlar gördüm,özüm kimi-
həyat dediyimiz bu zorluqlardan
usanmýþ,yorulmu þ.
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
...Hürr bir yaþam arzulardým-
səmalarda uçan bəyaz göyərçinlər
kimi.
Bir dəniz arzulardým-
mas-mavi bir dəniz.
Sahilində vəhþi meþələrin
ucaboy aðaclarý.
Gündüz günəþ,gecələrsə ay
iþýðý...
Bir də yelkənləri küləkdən
tarýma çəkilmiþ tənha bir gəmi.
Fəqət,xəyallarý mda dəyiþdiyim
bu dünya
gerçəkdə məndən yana olmadý!
Qədərim beləymiþ,bilməm ki.
Mən uzun bir yoldaydým,sanki .
Bu yolçuluq çoxmu sürəcək,
səfərim beləymiþ,bilməm ki.
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
Qarþýma çýxana salam verib
lütfkarlýq göstərdim-
arxa çevirib diþini qýcadý.
Ac gördüm,çörək verdim-
əlimi diþlədi.
Təzə-tər qərənfillər uzatdým-
mənə güllə tuþladý.
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým1
Ýllərlə içimdə özümlə,
dýþýmda insan deyilən
bu yaradýlmýþlarla vuruþdum-
ədalət,həqiqət və xeyrxahlýq
zəfər çalýb dünya düzəlsin deyə.
Düzəlmədi bu dünya,düzələmmə
di,
heç düzələmmədi!
Yüz iyrmi dörd min peyðəmbər
təzələmək istədi,təzələnm ədi,
heç təzələnmədi!
Gecələr röyalarda gördüyümü
gündüzlər rəngli filmlərdə
görəmmədim.
Çünki,mən bu insanlarý
tanýyammamýþdým !
Dənizlər altýnda,meþələr içində
yaþayanlar tanýþ gəlirkən
əzəmətli saraylarda
yaþayanlar kimi uçuq daxmalarda
yaþaynlar belə mənə yanlýþ gəlir.
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
Daþlardan az ömrü olan
yonulmuþ heykəllər var.
Zindan məhbuslarý kimi
postament üstündə dayanarlar.
"Mənəm"liyi mənliyinin üstündə
duran
insanlarýn oxþamaq üçün
yapdýqlarý
bir inþa,bir yaranýþ.
Çoxu iblislər kimi naməlum,
azý peyðəmbərlər qədər tannýþ.
Günahkar babalarýn
günahkar oðullarýnýn
yapdýðý faydasýz bir iþ,
mənasýz oxþayýþ.
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
Ýnanadýqlarýnda n daha çox
qorxduqlarý tanrýlarý var ikən
həl də tanrýlar yaparlar.
Seçilmiþ insanlarýn göstərdikləri
cənnətin yollarý ap-aydýn
görünürkən
aqranlýq köþələrə çəkilýb,
bir nəfəslik dünya ləzzətinin
qiymətinə
cəhənnəm taparlar.
Alnýna gün doðanlarýn
kölgə ardýnca gedər.
Kölgə ardýnca gedənlər
gün iþýðýný görmürkýn
əbədiyyət iþýðýna möhtac olar!
Çünki,xülya gedər,gerçək qalar.
Mənim tanýdýqlarým bunlarmýþsa,
heç bu insanlarý tanýyammazdým!
...Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!
Xeyrxahlýq var ikən yamanlýq
edərlər,
həqiqət yerinə yalan söyləyər,
sevgi var ikən,nifrət edərlər.
Müdrik,alim,möm in insanlara
aðýz büzürkən,
təlxəklərə,mütr üb və çəngilərə
rəðbət edərlər.
Off! Bu nə biçim dünya ký,
qəbahətə rəvac verənlərin
əvəzinə
salehlər səfalət və yoxsulluq
girdabýna düþüb,
qiyamət arzulayarlar.
Varlýlarýn təlaþla,kasýbla rýn ýsə
səbirsizliklə gözlədikləri o anýn
son dəqiqələrində
belə ayýlmadýq!
Çünki,biz bir-birimizi
tanýmamýþdýq.
...Mən son sətrlərimi yazýram.
Gecənin yarýsý.On ikiyə beþ dəqýqə
var.
Bir fincan qəhvə içib
televýzorda son xəbərləri
gözləyirəm.
Reklamlarý verir bütün kanallar.
Pampersdən tutmuþ bahalý
avtomobillərə kimi
hər þey tanýdýlýr.
Tnýdýlmayan,tək cə insanlardýr,
mənim tanýmadýðým insanlar.
Mən heç bu insanlarý
tanýyammadým!!!
*******
Sosyal Medyada Paylaşın: