UYKUSUZ SOÐUK YALNIZLIK...
Dýþ kapýnýn eþiðinde çýrýlçýplak kalýr bir yalnýzlýk
Kar dökümüne ramak kalan kasýmlarýn sorgusunda
Yaprak döken mevsimler de sevilir
Sarý renkli resimlerde seviþirken iki kiþilik sevmeler
Daha dündü bu gün gibi dokunurken saçlarýn ellerime
Rüzgar gibi geçti her þey savrulurken ahþap masadaki mektuplar
Vurdu yine saat on ikiye sokarken akrep ortasýndan
Kýrýldý camlar açýldý pencereler dolarken odalara gazeller
Buðulandý göz ve gece siyah zeytin kadar yeterince karaydý
Alýp baþýný gidenler çoktan gitmiþti gri þehirlerden
Titrek olan sokak lambalarýna kalmýþtý eskiden atýlmýþ adýmlar
Ve kaldýrýmlar alabildiðince eskilerdeki gibi zaten masumdular
Çiviyle çakýlmýþken taþlara unutulmayan hatýralar
Sýrtý küfeli uykularýn aðýrlýðýna inattý göz kapaklarý
Terk edilmiþ kasabalarýn sadeliðini izlerken uzaktan
Soðuk düþtü öncesinde, sonrasýnda kelebek ölüleri
Yitip giderken derinlerdeki bir sevda
Yaðmur düþtü bulutlarýn üstüne
Hem de toprak kokusuyla….sen giderken benden….