Meczuba Dönen Halim Gönlünden Çıkmış Meğer Gülsen Tunçkal
Meczuba Dönen Halim Gönlünden Çıkmış Meğer
Sýrtýmda sevdan varken, alaycýydý bakýþlar Þeytan diyor, at kalpten, sana o’muydu deðer Bezirgânýn kýrkayak, sahte gülüþ akýþlar Meczuba dönen halim, gönlünden çýkmýþ meðer
Sevda sýrrým olaydýn, ifþa edip sermezdim Çocuk yaným hüzünde, eylülleri dermezdim Gündüzüm ol deseydin, geceye ay vermezdim Meczuba dönen halim, gönlünden çýkmýþ meðer
Týnýsýnda sevdiðim, gökte kamer bildiðim Mýzrap oldum telinde, caný cana ildiðim Kýzaða çekilen sen, isteksizce sildiðim Meczuba dönen halim, gönlünden çýkmýþ meðer
Býraktýðýn elimi, gönlümü saran alsýn Baðbaným mert olsun da, bahçeme bülbül salsýn Martýlarým sancýlý, koyda kýyýna dalsýn Meczuba dönen halim, gönlünden çýkmýþ meðer
Gurursa adý gurur, iflah olmam mý sandýn Haber gönderip durma, hecelerinde andýn Ruhum ezeli yanmýþ, daha, yeni mi yandýn Meczuba dönen halim, gönlünden çýkmýþ meðer
Meczup; Aklýný yitirmiþ kimse, deli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.