kelimelerle ifade edeceksem ayrýlýðý ben bir tek sensizliði bilirim bir de sessizliði... öyleki... duvarlar oyun oynardý yansýmalarla ya duvardaki resmin konuþurdu, ya da gitmeden önceki son kahkalarýn ses verirdi.. mesala.. önceleri bana seslendiðini , sonra da sana seslendiðimi farkettim.. nasýl mý oldu dersin ? yine bir gün ki.. sen yoktun o aralar kendimle konuþmaya baþladým.. birde kedimle... baktým kendimi iyi hissediyorum... pencere önündeki menekþelerle salondaki sardunyayla… Hatta… arada bir gittiðin yanlýþ zamaný gösteren duvar saatiyle..
bir de sen gidince evimize gelenler oldu.. üç beþ vefalý dost.. bir kaç þekerci çocuk.. birde sabah rüzgarý sagolsun.. uðramadan geçmedi hiç saðnak yagmurlar býraktý yastýðýna. Müsadenle… ben de senin göz nurun birkaç mendil hediye ettim kendisine..
evdeki parke taþlarýnýn gýcýrtýsý.. mutfaktaki bulaþýk sesi kavgalarda zalimce kapanan kapýlar ve eve geldiðinde giriþteki ahþap askýlýða býraktýðýn anahtarlýk.
öle iþte... dedim ya... ben bilmem ayrýlýðý.. ama ayrýlýk iyi bilir beni.. ve bunlarý asýl ona benim öðrettiðimi... deselerki malum þahýs bunlarý biliyor mu... bence artýk bilmesinin bir önemi yok!!! Eðer son mýsradaysa gözleri Çoktan anlamýþ olmalý onu ne kadar özlediðimi…
Almanya Regesburg alex treni saat 22:04 17 ekim… Eda ergin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eda ergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.