Elde var düþlerim.. Beklemekten yorulmuþ, kandýrýlmýþ hayallerim.. Ak saçýmda soldu tel tel ümitlerim.. Gelme! Ben o þehirden sürgün edildim..
Bir ömrü yitirdim sayýyorum sürgün yollarýnda.. Bir tek seni götürmüþüm kendi yanýmda.. Cezasýný çektim her bir adýmda.. Sus dedim gönle.. Ben o sevgiden sürgün edildim..
Düþmüyor düþlerime bir tek damlan bile.. Avuttum kendimi gelmez aman ile.. Sus! Allah’tan baþka þey dile.. Yan dedim suya.. Ben o ateþten sürgün edildim..
Kanmak mý yanmak mý dediler.. Aþk bu.. Sanmak mý bilmek mi dediler.. Bir hayali arayýp kaybolmak mý dediler.. Dur dedim onlara! Ben o cevaptan sürgün edildim..
Her þeyi unuttum artýk, senden ötede.. Bir acý tuttum içimde, benden ötede.. Küstüm kuþlara, sen gelmez eylüle.. Gelip geçecektim dünyadan.. Kýrgýn edildim.. Sürgün edildim..
Fikret ÝZGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret İZGİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.