Hanzala
(Uhud Þehitlerinden, Can Þehidlerim: 8 )
HANZALA Ýbni Ebi Amir (RA)
Evs kabilesi ileri gelenlerindendir,
Yüksek ahlaka sahip olan bir isimdir,
Ýslâm öncesi Hanif dini üzeredir.
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Ýnziva hayatý yaþardý o Hanzala,
Putlara yaþamý boyu tapmamýþ asla,
Ýbadetle meþgul olurdu uzaklarda,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Hanzala, Resûl hicretinde iman eder,
Babasý kâfir olarak Mekke’ye gider,
Bu yüzdendir babasýna “fasýk” demiþler,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Dostlarý O’na “Taký” lakabý takmýþtý,
Seciye ve karakteri yüksek bir zattý,
O, Hz. Muhammed yanýndan hiç ayrýlmazdý,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Hanzala, Bedir Savaþý’nda genç ve bekar,
Bedir diyarýnda fýrtýna gibi eser,
Elinde kýlýç düþman kellesini biçer,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Bedir’den sonra Cemile’yle nikahlanýr,
Abdullah Übey Ýbni Selûl’ün kýzýdýr,
Düðün Uhud Savaþý öncesi yapýlýr,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Düðün olduðu günün sabahý savaþ var,
Hanzala bir günlüðüne izin alýrlar,
O gece ki mutlu çift, evinde sabahlar,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Sabah ordu Uhud’a hareket etmiþti,
Hanzala, Uhud’ta orduya yetiþmiþti,
Resûl, saflarý dizerken O, safa girdi,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Uhud’ta kahramanlýkta yoktu üstüne,
Korkusuzca dalýyordu düþmen içine,
Þehitlik arzusu hakimdi bedenine,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
O, durmadan, dinlenmeden kýlýç sallýyor,
Bazen ok atýp, bazen mýzrak fýrlatýyor,
Düþman O’na karþý duramayýp kaçýyor,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Düþman ordusu düþmüþken can telaþýna,
Birden Ebû Süfyan çýkmýþtý karþýsýna,
Kýlýçla Süfyan üzerine gider Hanzala,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Ebû Süfyan, baðýrýr yardým isteyerek,
Attan Süfyan’ý düþürür atý keserek,
Süfyan, kaçmaya çalýþýr emekleyerek,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
“Yetiþin, Hanzala beni öldürecek” der,
Süfyan’ýn askeri ki, can derdine düþer,
Hanzala, haykýrarak Hakk’a davet eder,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Tam Hanzala, hücuma geçtiði sýrada,
Þeddad bin Esved haini vardý arkada,
Elindeki mýzraðý saplar Hanzala’ya,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Hanzala son bir gayretle vurmak istedi,
Vücudu takatten buna güç yetirmedi,
O zalim Esved, bir darbe daha indirdi,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Al kanlar içinde diz çökerek yýðýldý,
Sýmsýký tutuyordu elinde kýlýcý,
Göletler oluþturdu o güzelin kaný,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Hz. Resûlullah’a Ebû Süfyan haykýrdý,
“Bedir intikamý iþte böyle alýndý,
Oðlumun kanýna karþý Hanzala kaný,”
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Þehitlerin organlarýný kesip alýr,
Hanzala’nýn müþrik babasý da vardýr,
Oðluna müþrikleri dokundurmamýþtýr,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Resûl Hanzala’yý seyredip üzülmüþtü,
Gökte meleklerin yýkadýðýný gördü,
O’nun kisvesinde melekler kýlýç vurdu,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Resûl Cemile’ye anlatýr bu olayý,
Cemile sýkýlarak der: “Gusülsüz çýktý”
Resûl demiþ; “Bu yüzden melekler yýkadý”
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
O “Gasilü’l-Melâike” diye anýlýr,
Denir; “Meleklerin yýkadýðý adamdýr”
Evs kabilesi bu halden hep gururlanýr,
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Cemile’nin Hanzala’dan oldu bir oðlu,
Cemile O’nun adýný Abdullah koydu,
Abdullah büyüyüp Ýslâm’ýn eri oldu,
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Medine, Yezid’e karþý O’na bey’at etmiþ,
O babasý gibi Hakk için þehit gitmiþ,
Rabbim bu güzelleri cennetine seçmiþ,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Þehitler sultaný, Hanzala’m, caným benim.
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Meleklerin yýkadýðý adamdýr Hanzala’m.
Allah’ým! Hz. Muhammed’ine selam olsun,
Hanzala aþkýyla gönüllerimiz dolsun,
Ümmet-i Muhammed aþkla selamet bulsun,
Bizlere aþk ver, bizlere þevk ver Allah’ým!
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.