BEN VATANIM, İNCİTMEYİN

Toprak parçasý deðilim ben;
Nice kültürle yoðrulmuþum binlerce yýl...
Türkün adý benle anýlýr olmuþ.
Kutsaldýr þehit kanýyla sulanmýþ her bir karýþým.
Ben vataným, incitmeyin!

Alparslaným Malazgirt Ovasýnda;
Al atýn üstünde düþman üstüne yürüyen...
Söðüt’te Osman’ým,
Çaldýran’da Yavuz.
Kanuni’yim Avrupa kapýlarýnda,
Fatih’im surlar önünde;
Bir devri kapayip bir devri açan...

Yahya Çavuþ’um Çanakkale’de;
Yetmiþ askeriyle bir tümeni tutan...
Ýsmet Paþa’yým Ýnönü Ovasýnda,
Ermeni zulmü karþýsýnda Karabekir.
Mustafa Kemal’im memedlerin önünde;
Yedi düveli hallaç pamuðu gibi atan...
Ben vataným, incitmeyin!

Nice yiðitler çýktý baðrýmdan;
Nice ozanlar...
Köroðluyum zulmün önünde,
Topkapý zindanlarýnda Malkoç.
Nene Hatun’um Erzurumda,
Elif’im ben, kocabaþýn yerine kendini koþan...
Ben vataným, incitmeyin!

Karacoðlan’ým Anadolu’da;
Diyar diyar gezen Yunus’um,
Ferhat’ým daðlarý delen,
Sazýn telinde Veysel,
Ben vataným, incitmeyin!

Bereketli topraklarým var benim.
Eþsiz, benzersiz...
Zeytin aðacýyým egede,
Antep’te fýstýk.
Çay yapraðýyým Rize’de,
Çukurova’da pamuk.
Kestaneyim Bursa’da
Ordu’da fýndýk.
Renk renk yükselirim kaçkarda;
Bazen göknar, bazen palamut.
Ben vataným, incitmeyin!

Þimdilerde nifak tohumlarý ekiliyor üzerime;
Düþmanlarýmla iþbirlikçi evlatlarým el ele.
Bin yýllýk kardeþlik bozulsun diye;
Iþýksýz kalsýn diye bu güzel ülke;
Çomak sokuyorlar birliðimize.

Lazý, Kürdü, Çerkeziyle,
Alevisi, sünnmisiyle,
Omuz omuza kovmadýk mý yedi düveli?
El ele kurmadýk mý Cumhuriyet’i?
Hepimizin kaný vermedi mi al bayraða rengini?

Bu oyun eski oyun,
Uyanýn!
Bozun!
Birbirinizi incitmeyin,
Ben vataným; beni incitmeyin!

Dur deyin haine!
Dur deyin iþbirlikçiye!
Dur deyin sömürüye!
Mert halkým namerde ezilmesin,
Bu rüzgar böyle esmesin,
Bu deðirmen böyle dönmesin!

Ben vataným,
Ben namusum, Ben þaným,
Bu yüzden hassasiyetim,
Beni incitmeyin!

Tuncay OCAKLI


Sosyal Medyada Paylaşın: