Hayalin gizlendikçe anýlar gölgesine,
Aynama sýrladýðýn izini sürüyorum;
Karanlýða direnen ilham þulelerini,
Umuda perçinleyip içime yürüyorum.…
Ýpucu balkýlara can kesilen sezgiler,
Sitemsiz sorguluyor özlemin kuþ dilini;
Yüreðime tünerken çile kanat ezgiler,
Nikabýn öteliyor vuslatýn menzilini.
Aþkýn sen kýlcalýnda pýhtýlaþýyor kaným,
Saðlýk afiyet için sevgini soluyorum;
Uçuk pembelerini koyu mavilerimle
Erguvana çevirip Ýstanbul oluyorum.
Ayan beyansýn belki !? Körlük, içbükeyimde;
Neredeysen çýk görün! Emel küpü çatladý;
Bu saklambaç oyunu sömeþti belleðimde;
Bütün elmalar senin!.. Çanak çömlek patladý...