Gün aðardýðýnda Senin nefeslerinin yaþandýðý Bu kentin çok uzaðýnda Benim nefeslerim atýyor olacak Sen henüz güneþi görmemiþken Ben çoktan Yeni bir günün Güneþi altýnda Yeni bir ufukta Sana bu satýrlarý yazacaðým
“Kal” deseydin güzelim doðmazdý belki Üzerimize baþka bir güneþ “Gitme” deseydin belki bu þehir Yine ikimize de açardý kucak Isýtýrdý belki ikimizi de “Gitme kal” deseydin ýsýtýrdý Yanýk yüreklerimizi bu ocak Ama çok geç artýk Her þey için güzelim çok geç
Hiçbir þey eskisi gibi olmayacak Sen hep bildiðimiz þehirde bildiklerini Ben bilmediðim þehirde bilmediklerimi Ayrý ayrý yaþayacaðýz Sen bildiðimiz þehrin sokaklarýný Ben bilmediðim þehrin sokaklarýný Ýkimizde bizsiz dolaþacaðýz
Sen bildiðimiz þehrin çay bahçesinde Bensiz tek þekerli çayýný yudumlarken Ben yeni öðreneceðim çay bahçesinde Açýk çayýmý sensiz yudumlamayý öðreneceðim Sensiz tadý ne kadar buruk da olsa Boðazýmdan inecek istemeyerek
Kim derdi bu þehir günün birinde Bize küçük gelir Kim derdi bu þehir bu kadar kalabalýk Þimdi sen Bildiðimiz bu þehirde Kayboluyorsun O küçücük sokaklarýnda Caddelerinde kimselerin olmadýðý Kimselerin seni görmediði bulvarlarýnda Öyle mi…
Þimdi ben Kalabalýklarýn omuzlarýma vurduðu Koca kentin sokaklarýnda tek baþýma Yalnýzlýðýmýzý soluyorum Titrek kirpiklerimde
Bir tanýdýk simada sen köþe baþýnda El sallýyorsun “dur gitme kal” der gibi Çok geç, çok geç güzelim Çok geç artýk her þey için Çok geç
Sensizliði öðreniyorum þimdi kendi kendime Sensizliði öðretiyorum damarlarýmdaki kanýma Ve alýþtýrýyorum yüreðimi sensizliðe Yine de ben alýþamadým senin sensizliðine Ya sen... Ya sen alýþtýn mý bizsizliðe Alýþtýn mý nar tanem…
O doyumsuz þehrin sokaklarýnda Dolaþabiliyor musun þimdi tek baþýna Yapayalnýz Bizsiz Dolaþabiliyor musun…
Faruk ANBARCIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
FARUK ANBARCIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.