Kâbus muydu, düþ müydü veremedim bir karar
Lacivert gök yarýldý ortasýndan cin çýktý
Derdimi deyim dedim belki iþime yarar
Yýllardýr sakladýðým hayallerimi yýktý.
Üç tüy verdi elime “birisini al” dedi
Tam kaçmak üzereydim “Dur! Yerinde kal” dedi.
Gözlerimi kapatýp çekiverdim birini
Sonra açýp baktým ki çektiðim tüy maviymiþ
Þansým mý dönüyordu aldým renkler pirini
Açýkladý sonunda yokluða müsaviymiþ.
“Kuruyacak mutlaka tutunduðun dal” dedi
“Sýð denizde batacak altýndaki sal” dedi.
Beddua mý almýþým bu talihsizlik nedir
Hâlbuki hiç kimseye bir zararým olmadý
Ümidim var düzeltir Rabbim buna muktedir
Kalbimde yeþerttiðim çiçeklerim solmadý.
“Bu nasýl iyimserlik sen düþlere dal” dedi
“Ýyi günü bekleme yarýnýn muhal” dedi.
Ne dediysem olmadý bir þans daha ver dedim
Tüylerini sakladý elini uzatmadý
Ne olursun bir sefer güzellikler ser dedim
Çaresi nedir bunun doðruyu anlatmadý.
“Baldýrana dönecek aðzýndaki bal” dedi
“Kaderin bu kadarmýþ gelecek masal” dedi.
Hadi git be baþýmdan nereden çýktýn öyle
Niçin geldin yanýma ne güzel avunurdum
Ya defol düþlerimden ya da güzel söz söyle
Hatalýsýn deseydin kendimi savunurdum.
“Dürüstlük çare deðil sana bir misal” dedi
“Zaman hýrsýzlýk devri bulamazsan çal!” dedi.
Bana yol göstermiþti o çal dedi ben çaldým
Yere yýkýp elinden diðer tüyleri aldým.
Afet Kýrat ( Aydýn Kýrat adýna)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM