Bir alev gibi düstün gönlüme Seni benden ayýran kullar utansýn Býrakýn gideyim yari görmeye Yönümü þaþýrtan yollar utansýn.
Sen gönlümde yaþayan bir servettin Bir ömür gibiydin; geldin ve geçtin Sen beni degil elleri seçtin Beni muhtaç býrakan eller utansýn.
Nasýl da baglanmýstým ben sana Geri dön de halime bir baksana Hani seviyordun; konuþsana ’Seviyorum’ diyen diller utansýn.
Nisan yagmuru misali fena ýslattýn Bazen gözyaþi bazen kan akýttýn Hic acýmadýn, alev alev yaktýn Alevimi söndürmeyen seller utansýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskun40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.