Ebediyetti seni sevmek, bedeli ebedi hüzün olsada.. Riya yoktu küçük hesaplarý yoksaydý gönlüm, Türlü çilelere göðüs gerip sana kuçak açsada.. Umutsuz sevmenin en derin yaralarýný hücrelerime kazýsada bu aþk, Gün gelir banada güler diye hayattan beklentimi yitirmedim asla.. Rüzgarý kokunu getirebilme ihtimali ile koklar oldu benliðim, Umarsýz tavýrlarýnla bana senden hiç bir þey yollamasanda.. Lale devrinde kaldý aþk diyorlar sevgili..
Asla kabul etmez bunu seven bir kalp.. Þayet þüphen varsa aþktan yada benden yana, Kat’i suretle adýn bende aþktýr..! ve sana yüklediðim her mana bana hayattýr...
öyle olmasaydý anmaya korktuðum adýn, yerleþmezdi uðruna yazdýgým satýrlarýma..
Sosyal Medyada Paylaşın:
fezaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.